czasownik posiłkowy
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
Literally, “auxiliary verb”.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
- (grammar) auxiliary verb (verb that accompanies the main verb in a clause in order to make distinctions in tense, mood, voice, or aspect)
Declension[edit]
Declension of czasownik posiłkowy
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | czasownik posiłkowy | czasowniki posiłkowe |
genitive | czasownika posiłkowego | czasowników posiłkowych |
dative | czasownikowi posiłkowemu | czasownikom posiłkowym |
accusative | czasownik posiłkowy | czasowniki posiłkowe |
instrumental | czasownikiem posiłkowym | czasownikami posiłkowymi |
locative | czasowniku posiłkowym | czasownikach posiłkowych |
vocative | czasowniku posiłkowy | czasowniki posiłkowe |
Further reading[edit]
- czasownik posiłkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- czasownik posiłkowy in Polish dictionaries at PWN