dátaigh

Irish

Alternative forms

dátáil

Etymology

From dáta (“date”) +‎ -igh.

Verb

dátaigh (present analytic dátaíonn, future analytic dátóidh, verbal noun dátú, past participle dátaithe)

(transitive) date
Synonym: cuir dáta le

Conjugation

conjugation of dátaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	dátaím	dátaíonn tú; dátaír^†	dátaíonn sé, sí	dátaímid; dátaíonn muid	dátaíonn sibh	dátaíonn siad; dátaíd^†	a dhátaíonn; a dhátaíos / a ndátaíonn; a ndátaíos	dátaítear
	past	dhátaigh mé; dhátaíos	dhátaigh tú; dhátaís	dhátaigh sé, sí	dhátaíomar; dhátaigh muid	dhátaigh sibh; dhátaíobhair	dhátaigh siad; dhátaíodar	a dhátaigh / ar dhátaigh*	dátaíodh
	past habitual	dhátaínn / ndátaínn‡‡	dhátaíteá / ndátaíteá‡‡	dhátaíodh sé, sí / ndátaíodh sé, sí‡‡	dhátaímis; dhátaíodh muid / ndátaímis‡‡; ndátaíodh muid‡‡	dhátaíodh sibh / ndátaíodh sibh‡‡	dhátaídís; dhátaíodh siad / ndátaídís‡‡; ndátaíodh siad‡‡	a dhátaíodh / a ndátaíodh*	dhátaítí / ndátaítí‡‡
future		dátóidh mé; dátód; dátóchaidh mé^†	dátóidh tú; dátóir^†; dátóchaidh tú^†	dátóidh sé, sí; dátóchaidh sé, sí^†	dátóimid; dátóidh muid; dátóchaimid^†; dátóchaidh muid^†	dátóidh sibh; dátóchaidh sibh^†	dátóidh siad; dátóid^†; dátóchaidh siad^†	a dhátóidh; a dhátós; a dhátóchaidh^†; a dhátóchas^† / a ndátóidh; a ndátós; a ndátóchaidh^†; a ndátóchas^†	dátófar; dátóchar^†
conditional		dhátóinn; dhátóchainn^† / ndátóinn‡‡; ndátóchainn^†‡‡	dhátófá; dhátóchthá^† / ndátófá‡‡; ndátóchthá^†‡‡	dhátódh sé, sí; dhátóchadh sé, sí^† / ndátódh sé, sí‡‡; ndátóchadh sé, sí^†‡‡	dhátóimis; dhátódh muid; dhátóchaimis^†; dhátóchadh muid^† / ndátóimis‡‡; ndátódh muid‡‡; ndátóchaimis^†‡‡; ndátóchadh muid^†‡‡	dhátódh sibh; dhátóchadh sibh^† / ndátódh sibh‡‡; ndátóchadh sibh^†‡‡	dhátóidís; dhátódh siad; dhátóchadh siad^† / ndátóidís‡‡; ndátódh siad‡‡; ndátóchadh siad^†‡‡	a dhátódh; a dhátóchadh^† / a ndátódh; a ndátóchadh^†	dhátófaí; dhátóchthaí^† / ndátófaí‡‡; ndátóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go ndátaí mé; go ndátaíod^†	go ndátaí tú; go ndátaír^†	go ndátaí sé, sí	go ndátaímid; go ndátaí muid	go ndátaí sibh	go ndátaí siad; go ndátaíd^†	—	go ndátaítear
subjunctive	past	dá ndátaínn	dá ndátaíteá	dá ndátaíodh sé, sí	dá ndátaímis; dá ndátaíodh muid	dá ndátaíodh sibh	dá ndátaídís; dá ndátaíodh siad	—	dá ndátaítí
imperative		dátaím	dátaigh	dátaíodh sé, sí	dátaímis	dátaígí; dátaídh^†	dátaídís	—	dátaítear
verbal noun		dátú
past participle		dátaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
dátaigh	dhátaigh	ndátaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

dátaigh

Contents

Irish

Alternative forms

Etymology

Verb

Conjugation

Mutation

Further reading

Navigation menu

dátaigh

Irish

Alternative forms

Etymology

Verb

Conjugation

Mutation

Further reading

Navigation menu

Search