desconvenir
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
Verb[edit]
desconvenir (first-person singular present desconvinc, first-person singular preterite desconvinguí, past participle desconvingut); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /e/
- (intransitive) to disagree
- Antonym: convenir
- (intransitive) to be unsuitable, to be unhelpful
- Antonym: convenir
Conjugation[edit]
Conjugation of desconvenir (third conjugation, without -eix-, irregular, with velar infix)
Further reading[edit]
- “desconvenir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “desconvenir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “desconvenir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “desconvenir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Spanish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
desconvenir (first-person singular present desconvengo, first-person singular preterite desconvine, past participle desconvenido)
- to disagree with
Conjugation[edit]
Conjugation of desconvenir (irregular; e-ie-i alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Further reading[edit]
- “desconvenir”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Categories:
- Catalan terms prefixed with des-
- Catalan lemmas
- Catalan verbs
- Catalan third conjugation verbs
- Catalan third conjugation verbs without -eix-
- Catalan verbs with velar infix
- Catalan irregular verbs
- Catalan intransitive verbs
- Spanish terms prefixed with des-
- Spanish 4-syllable words
- Spanish terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Spanish/iɾ
- Rhymes:Spanish/iɾ/4 syllables
- Spanish lemmas
- Spanish verbs
- Spanish verbs ending in -ir
- Spanish irregular verbs
- Spanish verbs with e-ie-i alternation