dinmek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish دیكمك (diñmek),[1] from Proto-Turkic *tï̄n (“breath”).[2]

Verb[edit]

dinmek (third-person singular simple present diner)

  1. (intransitive) to stop, cease, end, calm, abate
    Yağmur dindi. ― The rain has stopped.
    Gözyaşlarım dindi. ― I shed no more tears.

Conjugation[edit]

Conjugation of dinmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive dinmek
impersonal participle imperfective dinen
perfective dinmiş
prospective dinecek
personal participle non-prospective dindiğim dindiğin dindiği dindiğimiz dindiğiniz dindikleri
prospective dineceğim dineceğin dineceği dineceğimiz dineceğiniz dinecekleri
verbal noun dinme
way of doing diniş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist dinerim dinersin diner dineriz dinersiniz dinerler
imperfective diniyorum diniyorsun diniyor diniyoruz diniyorsunuz diniyorlar
past perfective dindim dindin dindi dindik dindiniz dindiler
imperfective diniyordum diniyordun diniyordu diniyorduk diniyordunuz diniyorlardı (or diniyordular)
future dineceğim dineceksin dinecek dineceğiz dineceksiniz dinecekler
inferential perfective dinmişim dinmişsin dinmiş dinmişiz dinmişsiniz dinmişler
aorist dinermişim dinermişsin dinermiş dinermişiz dinermişsiniz dinerlermiş (or dinermişlar)
imperfective diniyormuşum diniyormuşsun diniyormuş diniyormuşuz diniyormuşsunuz diniyorlarmış
conditional simple dinsem dinsen dinse dinsek dinseniz dinseler
perfective dinseydim dinseydin dinseydi dinseydik dinseydiniz dinseydiler
optative dineyim dinesin dine dinelim dinesiniz dineler
progressive dinmekteyim dinmektesin dinmekte dinmekteyiz dinmektesiniz dinmekteler
necessitative dinmeliyim dinmelisin dinmeli dinmeliyiz dinmelisiniz dinmeliler
imperative din dinsin dinin dinsinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist diner miyim? diner misin? diner mi? diner miyiz? diner misiniz? dinerler mi?
imperfective diniyor muyum? diniyor musun? diniyor mu? diniyor muyuz? diniyor musunuz? diniyorlar mı?
past perfective dindim mi? dindin mi? dindi mi? dindik mi? dindiniz mi? dindiler mi?
imperfective diniyor muydum? diniyor muydun? diniyor muydu? diniyor muyduk? diniyor muydunuz? diniyorlar mıydı?
future dinecek miyim? dinecek misin? dinecek mi? dinecek miyiz? dinecek misiniz? dinecekler mi?
inferential perfective dinmiş miyim? dinmiş misin? dinmiş mi? dinmiş miyiz? dinmiş misiniz? dinmişler mi?
aorist diner miymişim? diner miymişsin? diner miymiş? diner miymişiz? diner miymişsiniz? dinerler miymiş?
imperfective diniyor muymuşum? diniyor muymuşsun? diniyor muymuş? diniyor muymuşuz? diniyor muymuşsunuz? diniyorlar mıymış?
conditional simple dinsem mi? dinsen mi? dinse mi? dinsek mi? dinseniz mi? dinseler mi?
perfective dinse miydim? dinse miydin? dinse miydi? dinse miydik? dinse miydiniz? dinseler miydi?
progressive dinmekte miyim? dinmekte misin? dinmekte mi? dinmekte miyiz? dinmekte misiniz? dinmekteler mi?
necessitative dinmeli miyim? dinmeli misin? dinmeli mi? dinmeli miyiz? dinmeli misiniz? dinmeliler mi?
Negative declarative
infinitive dinmemek
impersonal participle imperfective dinmeyen
perfective dinmemiş
prospective dinmeyecek
personal participle non-prospective dinmediğim dinmediğin dinmediği dinmediğimiz dinmediğiniz dinmedikleri
prospective dinmeyeceğim dinmeyeceğin dinmeyeceği dinmeyeceğimiz dinmeyeceğiniz dinmeyecekleri
verbal noun dinmeme
way of doing dinmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist dinmem dinmezsin dinmez dinmeyiz dinmezsiniz dinmezler
imperfective dinmiyorum dinmiyorsun dinmiyor dinmiyoruz dinmiyorsunuz dinmiyorlar
past perfective dinmedim dinmedin dinmedi dinmedik dinmediniz dinmediler
imperfective dinmiyordum dinmiyordun dinmiyordu dinmiyorduk dinmiyordunuz dinmiyorlardı
future dinmeyeceğim dinmeyeceksin dinmeyecek dinmeyeceğiz dinmeyeceksiniz dinmeyecekler
inferential perfective dinmemişim dinmemişsin dinmemiş dinmemişiz dinmemişsiniz dinmemişler
aorist dinmezmişim dinmezmişsin dinmezmiş dinmezmişiz dinmezmişsiniz dinmezlermiş
imperfective dinmiyormuşum dinmiyormuşsun dinmiyormuş dinmiyormuşuz dinmiyormuşsunuz dinmiyorlarmış
conditional simple dinmesem dinmesen dinmese dinmesek dinmeseniz dinmeseler
perfective dinmeseydim dinmeseydin dinmeseydi dinmeseydik dinmeseydiniz dinmeseydiler
optative dinmeyeyim dinmeyesin dinmeye dinmeyelim dinmeyesiniz dinmeyeler
progressive dinmemekteyim dinmemektesin dinmemekte dinmemekteyiz dinmemektesiniz dinmemekteler
necessitative dinmemeliyim dinmemelisin dinmemeli dinmemeliyiz dinmemelisiniz dinmemeliler
imperative dinme dinmesin dinmeyin dinmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist dinmez miyim? dinmez misin? dinmez mi? dinmez miyiz? dinmez misiniz? dinmezler mi?
imperfective dinmiyor muyum? dinmiyor musun? dinmiyor mu? dinmiyor muyuz? dinmiyor musunuz? dinmiyorlar mı?
past perfective dinmedim mi? dinmedin mi? dinmedi mi? dinmedik mi? dinmediniz mi? dinmediler mi?
imperfective dinmiyor muydum? dinmiyor muydun? dinmiyor muydu? dinmiyor muyduk? dinmiyor muydunuz? dinmiyorlar mıydı?
future dinmeyecek miyim? dinmeyecek misin? dinmeyecek mi? dinmeyecek miyiz? dinmeyecek misiniz? dinmeyecekler mi?
inferential perfective dinmemiş miyim? dinmemiş misin? dinmemiş mi? dinmemiş miyiz? dinmemiş misiniz? dinmemişler mi?
aorist dinmez miymişim? dinmez miymişsin? dinmez miymiş? dinmez miymişiz? dinmez miymişsiniz? dinmezler miymiş?
imperfective dinmiyor muymuşum? dinmiyor muymuşsun? dinmiyor muymuş? dinmiyor muymuşuz? dinmiyor muymuşsunuz? dinmiyorlar mıymış?
conditional simple dinmesem mi? dinmesen mi? dinmese mi? dinmesek mi? dinmeseniz mi? dinmeseler mi?
perfective dinmese miydim? dinmese miydin? dinmese miydi? dinmese miydik? dinmese miydiniz? dinmeseler miydi?
progressive dinmemekte miyim? dinmemekte misin? dinmemekte mi? dinmemekte miyiz? dinmemekte misiniz? dinmemekteler mi?
necessitative dinmemeli miyim? dinmemeli misin? dinmemeli mi? dinmemeli miyiz? dinmemeli misiniz? dinmemeliler mi?

Synonyms[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Kélékian, Diran (1911) “دیكنك”, in Dictionnaire turc-français‎[1], Constantinople: Mihran, page 599b
  2. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “din-”, in Nişanyan Sözlük
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=dinmek&oldid=78145388"