discriminatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of discrīminō
Participle[edit]
discrīminātus (feminine discrīmināta, neuter discrīminātum); first/second-declension participle
- determined
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | discrīminātus | discrīmināta | discrīminātum | discrīminātī | discrīminātae | discrīmināta | |
Genitive | discrīminātī | discrīminātae | discrīminātī | discrīminātōrum | discrīminātārum | discrīminātōrum | |
Dative | discrīminātō | discrīminātō | discrīminātīs | ||||
Accusative | discrīminātum | discrīminātam | discrīminātum | discrīminātōs | discrīminātās | discrīmināta | |
Ablative | discrīminātō | discrīminātā | discrīminātō | discrīminātīs | |||
Vocative | discrīmināte | discrīmināta | discrīminātum | discrīminātī | discrīminātae | discrīmināta |