doleźć

Polish

Etymology

From do- +‎ leźć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɔ.lɛɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔlɛɕt͡ɕ
• Syllabification: do‧leźć

Verb

doleźć pf (imperfective dołazić)

1. (colloquial, intransitive) to drag one's feet somewhere

Conjugation

Conjugation of doleźć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		doleźć
future tense	1st	dolezę			doleziemy
	2nd	doleziesz			doleziecie
	3rd	dolezie			dolezą
	impersonal	dolezie się
past tense	1st	dolazłem, -(e)m dolazł	dolazłam, -(e)m dolazła	dolazłom, -(e)m dolazło	doleźliśmy, -(e)śmy doleźli	dolazłyśmy, -(e)śmy dolazły
	2nd	dolazłeś, -(e)ś dolazł	dolazłaś, -(e)ś dolazła	dolazłoś, -(e)ś dolazło	doleźliście, -(e)ście doleźli	dolazłyście, -(e)ście dolazły
	3rd	dolazł	dolazła	dolazło	doleźli	dolazły
	impersonal	doleziono
conditional	1st	dolazłbym, bym dolazł	dolazłabym, bym dolazła	dolazłobym, bym dolazło	doleźlibyśmy, byśmy doleźli	dolazłybyśmy, byśmy dolazły
	2nd	dolazłbyś, byś dolazł	dolazłabyś, byś dolazła	dolazłobyś, byś dolazło	doleźlibyście, byście doleźli	dolazłybyście, byście dolazły
	3rd	dolazłby, by dolazł	dolazłaby, by dolazła	dolazłoby, by dolazło	doleźliby, by doleźli	dolazłyby, by dolazły
	impersonal	doleziono by
imperative	1st	niech dolezę			doleźmy
	2nd	doleź			doleźcie
	3rd	niech dolezie			niech dolezą
anterior adverbial participle		dolazłszy
verbal noun		dolezienie

Further reading

• doleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• doleźć in Polish dictionaries at PWN