dopchnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From do- +‎ pchnąć.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dopchnąć pf (imperfective dopychać)

  1. (transitive) Alternative form of dopchać
  2. (reflexive with się) Alternative form of dopchać się

Conjugation[edit]

Conjugation of dopchnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopchnąć
future tense 1st dopchnę dopchniemy
2nd dopchniesz dopchniecie
3rd dopchnie dopchną
impersonal dopchnie się
past tense 1st dopchnąłem,
-(e)m dopchnął
dopchnęłam,
-(e)m dopchnęła
dopchnęłom,
-(e)m dopchnęło
dopchnęliśmy,
-(e)śmy dopchnęli
dopchnęłyśmy,
-(e)śmy dopchnęły
2nd dopchnąłeś,
-(e)ś dopchnął
dopchnęłaś,
-(e)ś dopchnęła
dopchnęłoś,
-(e)ś dopchnęło
dopchnęliście,
-(e)ście dopchnęli
dopchnęłyście,
-(e)ście dopchnęły
3rd dopchnął dopchnęła dopchnęło dopchnęli dopchnęły
impersonal dopchnięto
conditional 1st dopchnąłbym,
bym dopchnął
dopchnęłabym,
bym dopchnęła
dopchnęłobym,
bym dopchnęło
dopchnęlibyśmy,
byśmy dopchnęli
dopchnęłybyśmy,
byśmy dopchnęły
2nd dopchnąłbyś,
byś dopchnął
dopchnęłabyś,
byś dopchnęła
dopchnęłobyś,
byś dopchnęło
dopchnęlibyście,
byście dopchnęli
dopchnęłybyście,
byście dopchnęły
3rd dopchnąłby,
by dopchnął
dopchnęłaby,
by dopchnęła
dopchnęłoby,
by dopchnęło
dopchnęliby,
by dopchnęli
dopchnęłyby,
by dopchnęły
impersonal dopchnięto by
imperative 1st niech dopchnę dopchnijmy
2nd dopchnij dopchnijcie
3rd niech dopchnie niech dopchną
passive adjectival participle dopchnięty dopchnięta dopchnięte dopchnięci dopchnięte
anterior adverbial participle dopchnąwszy
verbal noun dopchnięcie

Further reading[edit]

  • dopchnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopchnąć in Polish dictionaries at PWN