duşman

See also: düşman, dušman, and dușman

Crimean Tatar

Etymology

Borrowed from Persian دشمن (došman).

Noun

duşman (accusative [please provide], plural [please provide])

1. foe, enemy

Declension

Declension of duşman

nominative	duşman
genitive	duşmannıñ
dative	duşmanğa
accusative	duşmannı
locative	duşmanda
ablative	duşmandan

References

• Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎^[1], Simferopol: Dolya, →ISBN

Khalaj

Perso-Arabic		دُشمَن

Etymology

Borrowed from Persian دشمن (dušman).

Pronunciation

• (Xarrâbî) IPA^(key): [dʊʃman]

Noun

duşman (definite accusative duşmanı, plural duşmanlar)

1. enemy

Declension

Declension of duşman

	singular	plural
nominative	duşman	duşmanlar
genitive	duşmanııñ	duşmanlarııñ
dative	duşmanqa	duşmanlarqa
definite accusative	duşmanı	duşmanları
locative	duşmança	duşmanlarça
ablative	duşmanda	duşmanlarda
instrumental	duşmanla	duşmanlarla
equative	duşmanvâra	duşmanlarvâra

References

• Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó

Turkmen

Etymology

Borrowed from Persian دشمن (došman).

Noun

duşman (definite accusative duşmany, plural duşmanlar)

1. foe, enemy

Declension

Declension of duşman

	singular	plural
nominative	duşman	duşmanlar
accusative	duşmany	duşmanlary
genitive	duşmanyň	duşmanlaryň
dative	duşmana	duşmanlara
locative	duşmanda	duşmanlarda
ablative	duşmandan	duşmanlardan

Further reading

• “duşman” in Webonary.org