einstæðingur
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Noun[edit]
einstæðingur m (genitive singular einstæðings, nominative plural einstæðingar)
- loner (person lacking family or friends)
- orphan
- Synonym: munaðarleysingi
Declension[edit]
declension of einstæðingur
| m-s1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | einstæðingur | einstæðingurinn | einstæðingar | einstæðingarnir |
| accusative | einstæðing | einstæðinginn | einstæðinga | einstæðingana |
| dative | einstæðingi | einstæðingnum | einstæðingum | einstæðingunum |
| genitive | einstæðings | einstæðingsins | einstæðinga | einstæðinganna |