ellenfele

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

ellenfél +‎ -e (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈɛlːɛɱfɛlɛ]
  • Hyphenation: el‧len‧fe‧le

Noun[edit]

ellenfele

  1. third-person singular single-possession possessive of ellenfél

Declension[edit]

Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony)
singular plural
nominative ellenfele
accusative ellenfelét
dative ellenfelének
instrumental ellenfelével
causal-final ellenfeléért
translative ellenfelévé
terminative ellenfeléig
essive-formal ellenfeleként
essive-modal ellenfeléül
inessive ellenfelében
superessive ellenfelén
adessive ellenfelénél
illative ellenfelébe
sublative ellenfelére
allative ellenfeléhez
elative ellenfeléből
delative ellenfeléről
ablative ellenfelétől
non-attributive
possessive - singular
ellenfeléé
non-attributive
possessive - plural
ellenfelééi