escortar
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
escortar (first-person singular present escorto, first-person singular preterite escortí, past participle escortat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /o/
- to escort
Conjugation[edit]
Conjugation of escortar (first conjugation)
Further reading[edit]
- “escortar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “escortar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “escortar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.