evrak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوراق (evrak), from Arabic أَوْرَاق (ʔawrāq).

Noun

evrak (definite accusative evrakı, plural evraklar)

1. documents, papers

Declension

Inflection
Nominative	evrak
Definite accusative	evrakı
	Singular	Plural
Nominative	evrak	evraklar
Definite accusative	evrakı	evrakları
Dative	evraka	evraklara
Locative	evrakta	evraklarda
Ablative	evraktan	evraklardan
Genitive	evrakın	evrakların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular evrakım evraklarım 2nd singular evrakın evrakların 3rd singular evrakı evrakları 1st plural evrakımız evraklarımız 2nd plural evrakınız evraklarınız 3rd plural evrakları evrakları Definite accusative Singular Plural 1st singular evrakımı evraklarımı 2nd singular evrakını evraklarını 3rd singular evrakını evraklarını 1st plural evrakımızı evraklarımızı 2nd plural evrakınızı evraklarınızı 3rd plural evraklarını evraklarını Dative Singular Plural 1st singular evrakıma evraklarıma 2nd singular evrakına evraklarına 3rd singular evrakına evraklarına 1st plural evrakımıza evraklarımıza 2nd plural evrakınıza evraklarınıza 3rd plural evraklarına evraklarına Locative Singular Plural 1st singular evrakımda evraklarımda 2nd singular evrakında evraklarında 3rd singular evrakında evraklarında 1st plural evrakımızda evraklarımızda 2nd plural evrakınızda evraklarınızda 3rd plural evraklarında evraklarında Ablative Singular Plural 1st singular evrakımdan evraklarımdan 2nd singular evrakından evraklarından 3rd singular evrakından evraklarından 1st plural evrakımızdan evraklarımızdan 2nd plural evrakınızdan evraklarınızdan 3rd plural evraklarından evraklarından Genitive Singular Plural 1st singular evrakımın evraklarımın 2nd singular evrakının evraklarının 3rd singular evrakının evraklarının 1st plural evrakımızın evraklarımızın 2nd plural evrakınızın evraklarınızın 3rd plural evraklarının evraklarının

References

• “evrak”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu