günahsız

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Azerbaijani[edit]

Etymology[edit]

From günah +‎ -sız.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ɟynɑhˈsɯz], [ɟunɑhˈsɯz], [d͡ʒynɑhˈsɯz]
  • (file)

Adjective[edit]

günahsız (comparative daha günahsız, superlative ən günahsız)

  1. innocent, sinless, guiltless

Further reading[edit]

Turkish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Ottoman Turkish گناهسز (günahsız),[1][2][3] from günah (sin) +‎ -sız (-less, without).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɟy.nahˈsɯz/
  • Hyphenation: gü‧nah‧sız

Adjective[edit]

günahsız

  1. Without sin, sinless, innocent.
    Synonyms: (archaic) bigünah, yazıksız
    Antonyms: günahkâr, günahlı

Declension[edit]

Adverb[edit]

günahsız

  1. In a sinless state, sinlessly.
    Synonym: günahsızca

References[edit]

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “گناهسز”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1574
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “گناهسز”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 1043
  3. ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “گناهسز”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 1185

Further reading[edit]