günlerce

Turkish

Etymology

From gün (“day”) +‎ -ler (plural suffix) +‎ -ce.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɟynˈleɾ.d͡ʒe/
• Hyphenation: gün‧ler‧ce

Adverb

günlerce

1. day after day, for many days

Related terms

• ana baba günü
• gün boyu
• günaşırı
• günbegün
• günden güne
• günü gününe
• günübirlik
• günün birinde
• her gün
• iyi gün dostu
• kara gün dostu
• öbür gün

 

Further reading

• “günlerce”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu