ghemuit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of ghemui.
Noun[edit]
ghemuit n (plural ghemuituri)
Declension[edit]
Declension of ghemuit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ghemuit | ghemuitul | (niște) ghemuituri | ghemuiturile |
genitive/dative | (unui) ghemuit | ghemuitului | (unor) ghemuituri | ghemuiturilor |
vocative | ghemuitule | ghemuiturilor |
Verb[edit]
ghemuit (past participle of ghemui)
- past participle of ghemui