gilotyniarz

Polish

Etymology

From gilotyna +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡi.lɔˈtɨ.ɲaʂ/
• Rhymes: -ɨɲaʂ
• Syllabification: gi‧lo‧ty‧niarz

Noun

gilotyniarz m pers

1. (law) guillotiner (an executioner who uses the guillotine)

Declension

Declension of gilotyniarz

	singular	plural
nominative	gilotyniarz	gilotyniarze
genitive	gilotyniarza	gilotyniarzy
dative	gilotyniarzowi	gilotyniarzom
accusative	gilotyniarza	gilotyniarzy
instrumental	gilotyniarzem	gilotyniarzami
locative	gilotyniarzu	gilotyniarzach
vocative	gilotyniarzu	gilotyniarze

Further reading

• gilotyniarz in Polish dictionaries at PWN