hashké
Jump to navigation
Jump to search
[edit]
Etymology[edit]
ho- (“space, area, things”) + -sh- (“angry”) + -∅- (3rd person subject prefix) + -∅- (classifier) + -ké (neuter imperfective stem of root -KEED, “to scold”).
Noun[edit]
hashké
Verb[edit]
hashké
Usage notes[edit]
This is a neuter verb that uses only the imperfective mode.
Conjugation[edit]
Paradigm: Neuter imperfective (∅).
IMPERFECTIVE¹ | singular | duoplural | plural |
---|---|---|---|
1st person | hoshishké | hoshiiké | dahoshiiké |
2nd person | hoshíníké | hoshohké | dahoshohké |
3rd person | hashké | dahashké | |
4th person | hojishké | dahojishké |
IMPERFECTIVE² | singular | duoplural | plural |
---|---|---|---|
1st person | hashishké | hashiiké | dahashiiké |
2nd person | hashíníké | hashohké | dahashohké |
3rd person | hashké | dahashké | |
4th person | hajishké | dahajishké |