hizmetçi
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish خدمتجی (hidmetci, hizmetci, “servant”), equivalent to hizmet (“service”) + -çi.
Noun[edit]
hizmetçi (definite accusative hizmetçiyi, plural hizmetçiler)
Declension[edit]
Further reading[edit]
- Çağbayır, Yaşar (2007) “hizmetçi”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1976