inferius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

īnferō (I inter) +‎ -ius.

Adjective[edit]

īnferius (feminine īnferia, neuter īnferium); first/second-declension adjective

  1. (rare) sacrificial
Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative īnferius īnferia īnferium īnferiī īnferiae īnferia
Genitive īnferiī īnferiae īnferiī īnferiōrum īnferiārum īnferiōrum
Dative īnferiō īnferiō īnferiīs
Accusative īnferium īnferiam īnferium īnferiōs īnferiās īnferia
Ablative īnferiō īnferiā īnferiō īnferiīs
Vocative īnferie īnferia īnferium īnferiī īnferiae īnferia
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective[edit]

īnferius

  1. inflection of īnferior:
    1. nominative/accusative/vocative neuter singular
    2. accusative masculine singular

References[edit]

  • inferius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • inferius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • inferius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.