inguinalis
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /in.ɡʷiˈnaː.lis/, [ɪŋɡʷɪˈnäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /in.ɡwiˈna.lis/, [iŋɡwiˈnäːlis]
Adjective[edit]
inguinālis (neuter inguināle); third-declension two-termination adjective
Declension[edit]
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | inguinālis | inguināle | inguinālēs | inguinālia | |
Genitive | inguinālis | inguinālium | |||
Dative | inguinālī | inguinālibus | |||
Accusative | inguinālem | inguināle | inguinālēs inguinālīs |
inguinālia | |
Ablative | inguinālī | inguinālibus | |||
Vocative | inguinālis | inguināle | inguinālēs | inguinālia |
References[edit]
- “inguinalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press