inimicans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of inimīcō

Participle[edit]

inimīcāns (genitive inimīcantis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative inimīcāns inimīcantēs inimīcantia
Genitive inimīcantis inimīcantium
Dative inimīcantī inimīcantibus
Accusative inimīcantem inimīcāns inimīcantēs
inimīcantīs
inimīcantia
Ablative inimīcante
inimīcantī1
inimīcantibus
Vocative inimīcāns inimīcantēs inimīcantia

1When used purely as an adjective.