inkâr
Jump to navigation
Jump to search
See also: inkar
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish انكار, from Arabic إِنْكَار (ʔinkār).
Noun[edit]
inkâr (definite accusative inkârı, plural inkârlar)
Declension[edit]
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | inkâr | |
Definite accusative | inkârı | |
Singular | Plural | |
Nominative | inkâr | inkârlar |
Definite accusative | inkârı | inkârları |
Dative | inkâra | inkârlara |
Locative | inkârda | inkârlarda |
Ablative | inkârdan | inkârlardan |
Genitive | inkârın | inkârların |
Derived terms[edit]
Related terms[edit]
References[edit]
- Nişanyan, Sevan (2002–) “inkâr”, in Nişanyan Sözlük
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN