isprăvit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Past participle of isprăvi.
Noun[edit]
isprăvit n (uncountable)
Declension[edit]
declension of isprăvit (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) isprăvit | isprăvitul |
genitive/dative | (unui) isprăvit | isprăvitului |
vocative | isprăvitule |
Verb[edit]
isprăvit (past participle of isprăvi)