iulianus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Derived from the Roman family name Iūlius (“Julius”) + -ānus (“-ian”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /i̯uː.liˈaː.nus/, [i̯uːlʲiˈäːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ju.liˈa.nus/, [juliˈäːnus]
Adjective[edit]
iūliānus (feminine iūliāna, neuter iūliānum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | iūliānus | iūliāna | iūliānum | iūliānī | iūliānae | iūliāna | |
Genitive | iūliānī | iūliānae | iūliānī | iūliānōrum | iūliānārum | iūliānōrum | |
Dative | iūliānō | iūliānō | iūliānīs | ||||
Accusative | iūliānum | iūliānam | iūliānum | iūliānōs | iūliānās | iūliāna | |
Ablative | iūliānō | iūliānā | iūliānō | iūliānīs | |||
Vocative | iūliāne | iūliāna | iūliānum | iūliānī | iūliānae | iūliāna |
Related terms[edit]
Descendants[edit]
References[edit]
- iulianus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- “iulianus”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers