jumaliin
Jump to navigation
Jump to search
Ingrian[edit]
Etymology 1[edit]
From Jumala (“god”) + -in. Akin to Finnish jumalinen.
Pronunciation[edit]
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈjumɑline/, [ˈjumɑˌlʲine̞]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈjumɑliːn/, [ˈjumɑliːn]
- Rhymes: -ine, -umɑliːn
- Hyphenation: ju‧ma‧liin
Adjective[edit]
jumaliin
- godly (devoted to God)
Declension[edit]
Declension of jumaliin (type 1/jokahiin, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | jumaliin | jumaliset |
genitive | jumalisen | jumalissiin |
partitive | jumalista, jumalist | jumalissia |
illative | jumalissee | jumalissii |
inessive | jumalises | jumalisis |
elative | jumalisest | jumalisist |
allative | jumaliselle | jumalisille |
adessive | jumalisel | jumalisil |
ablative | jumaliselt | jumalisilt |
translative | jumaliseks | jumalisiks |
essive | jumalisenna, jumalisseen | jumalisinna, jumalissiin |
exessive1) | jumalisent | jumalisint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
Etymology 2[edit]
See the etymology of the corresponding lemma form.
Pronunciation[edit]
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈjumɑliːn/, [ˈjumɑlʲin]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈjumɑliːn/, [ˈjumɑliːn]
- Rhymes: -umɑliːn
- Hyphenation: ju‧ma‧liin
Noun[edit]
jumaliin
References[edit]
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 110