kael

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: kæl

Estonian[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Finnic *kakla. Cognate with Finnish kaula.

Noun[edit]

kael (genitive kaela, partitive kaela)

  1. neck

Inflection[edit]

Declension of kael (ÕS type 22u/leib, length gradation)
singular plural
nominative kael kaelad
accusative nom.
gen. kaela
genitive kaelade
partitive kaela kaelu
kaelasid
illative kaela
kaelasse
kaeladesse
kaelusse
inessive kaelas kaelades
kaelus
elative kaelast kaeladest
kaelust
allative kaelale kaeladele
kaelule
adessive kaelal kaeladel
kaelul
ablative kaelalt kaeladelt
kaelult
translative kaelaks kaeladeks
kaeluks
terminative kaelani kaeladeni
essive kaelana kaeladena
abessive kaelata kaeladeta
comitative kaelaga kaeladega

Derived terms[edit]