kavuşum
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From kavuş(mak) (“to meet”) + -um.
Noun[edit]
kavuşum (definite accusative kavuşumu, plural kavuşumlar)
Declension[edit]
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | kavuşum | |
Definite accusative | kavuşumu | |
Singular | Plural | |
Nominative | kavuşum | kavuşumlar |
Definite accusative | kavuşumu | kavuşumları |
Dative | kavuşuma | kavuşumlara |
Locative | kavuşumda | kavuşumlarda |
Ablative | kavuşumdan | kavuşumlardan |
Genitive | kavuşumun | kavuşumların |