Turkish[edit]
Etymology[edit]
From kişne- + -me.
Pronunciation 1[edit]
- IPA(key): /ciʃ.neˈme/
- Hyphenation: kiş‧ne‧me
kişneme (definite accusative kişnemeyi, plural kişnemeler)
- verbal noun of kişnemek
Pronunciation 2[edit]
- IPA(key): /ciʃˈne.me/
- Hyphenation: kiş‧ne‧me
kişneme
- second-person singular negative imperative of kişnemek
Further reading[edit]
- “kişneme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu