kiillottaja
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
kiillottaa (“to polish”) + -ja (“-er”)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
kiillottaja
- polisher (one who makes something smooth or shiny)
Declension[edit]
Inflection of kiillottaja (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kiillottaja | kiillottajat | ||
genitive | kiillottajan | kiillottajien | ||
partitive | kiillottajaa | kiillottajia | ||
illative | kiillottajaan | kiillottajiin | ||
singular | plural | |||
nominative | kiillottaja | kiillottajat | ||
accusative | nom. | kiillottaja | kiillottajat | |
gen. | kiillottajan | |||
genitive | kiillottajan | kiillottajien kiillottajainrare | ||
partitive | kiillottajaa | kiillottajia | ||
inessive | kiillottajassa | kiillottajissa | ||
elative | kiillottajasta | kiillottajista | ||
illative | kiillottajaan | kiillottajiin | ||
adessive | kiillottajalla | kiillottajilla | ||
ablative | kiillottajalta | kiillottajilta | ||
allative | kiillottajalle | kiillottajille | ||
essive | kiillottajana | kiillottajina | ||
translative | kiillottajaksi | kiillottajiksi | ||
abessive | kiillottajatta | kiillottajitta | ||
instructive | — | kiillottajin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
compounds