klifra

Icelandic

Etymology

From Old Norse klifra, from Proto-Germanic *klibrōną.

Pronunciation

• Rhymes: -ɪvra

Verb

klifra (weak verb, third-person singular past indicative klifraði, supine klifrað)

1. to climb

   Synonym: klífa

Conjugation

klifra — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að klifra
supine (sagnbót)		klifrað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		klifrandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég klifra	við klifrum	present (nútíð)	ég klifri	við klifrum
	þú klifrar	þið klifrið		þú klifrir	þið klifrið
	hann, hún, það klifrar	þeir, þær, þau klifra		hann, hún, það klifri	þeir, þær, þau klifri
past (þátíð)	ég klifraði	við klifruðum	past (þátíð)	ég klifraði	við klifruðum
	þú klifraðir	þið klifruðuð		þú klifraðir	þið klifruðuð
	hann, hún, það klifraði	þeir, þær, þau klifruðu		hann, hún, það klifraði	þeir, þær, þau klifruðu
imperative (boðháttur)	klifra (þú)	klifrið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	klifraðu	klifriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

klifrast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að klifrast
supine (sagnbót)		klifrast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		klifrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég klifrast	við klifrumst	present (nútíð)	ég klifrist	við klifrumst
	þú klifrast	þið klifrist		þú klifrist	þið klifrist
	hann, hún, það klifrast	þeir, þær, þau klifrast		hann, hún, það klifrist	þeir, þær, þau klifrist
past (þátíð)	ég klifraðist	við klifruðumst	past (þátíð)	ég klifraðist	við klifruðumst
	þú klifraðist	þið klifruðust		þú klifraðist	þið klifruðust
	hann, hún, það klifraðist	þeir, þær, þau klifruðust		hann, hún, það klifraðist	þeir, þær, þau klifruðust
imperative (boðháttur)	klifrast (þú)	klifrist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	klifrastu	klifristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

klifraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	klifraður	klifruð	klifrað		klifraðir	klifraðar	klifruð
accusative (þolfall)	klifraðan	klifraða	klifrað		klifraða	klifraðar	klifruð
dative (þágufall)	klifruðum	klifraðri	klifruðu		klifruðum	klifruðum	klifruðum
genitive (eignarfall)	klifraðs	klifraðrar	klifraðs		klifraðra	klifraðra	klifraðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	klifraði	klifraða	klifraða		klifruðu	klifruðu	klifruðu
accusative (þolfall)	klifraða	klifruðu	klifraða		klifruðu	klifruðu	klifruðu
dative (þágufall)	klifraða	klifruðu	klifraða		klifruðu	klifruðu	klifruðu
genitive (eignarfall)	klifraða	klifruðu	klifraða		klifruðu	klifruðu	klifruðu

Further reading

• “klifra” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)