koleżka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From kolega +‎ -ka.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /kɔˈlɛʂ.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛʂka
  • Syllabification: ko‧leż‧ka

Noun[edit]

koleżka m pers

  1. Diminutive of kolega
  2. (colloquial) bo, chuck, cully (close friend)

Declension[edit]

Declension of koleżka
singular plural
nominative koleżka koleżkowie
genitive koleżki koleżków
dative koleżce koleżkom
accusative koleżkę koleżków
instrumental koleżką koleżkami
locative koleżce koleżkach
vocative koleżko koleżkowie

Related terms[edit]

adjective
adverb
nouns
verbs

Further reading[edit]

  • koleżka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • koleżka in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=koleżka&oldid=72359540"