konsubstancjacja

See also: konsubstancjacją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin consubstantiatio.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔn.sup.stanˈt͡sjat͡s.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡sja
• Syllabification: kon‧sub‧stan‧cjac‧ja

Noun

konsubstancjacja m inan

1. (Christianity) consubstantiation (actual, substantial presence of the body of Christ with the bread and wine of the sacrament of the Lord's Supper; impanation, as opposed to transubstantiation)

Declension

Declension of konsubstancjacja

	singular
nominative	konsubstancjacja
genitive	konsubstancjacji
dative	konsubstancjacji
accusative	konsubstancjację
instrumental	konsubstancjacją
locative	konsubstancjacji
vocative	konsubstancjacjo

Further reading

• konsubstancjacja in Polish dictionaries at PWN