kosningr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Alternative forms[edit]
- kosning f
Etymology[edit]
From kjósa (“choose”). + -ingr.
Noun[edit]
kosningr m
Declension[edit]
Declension of kosningr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kosningr | kosningrinn | kosningar | kosningarnir |
accusative | kosning | kosninginn | kosninga | kosningana |
dative | kosningi | kosninginum | kosningum | kosningunum |
genitive | kosnings | kosningsins | kosninga | kosninganna |
References[edit]
- “kosningr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press