ljúga

See also: ljuga, leogan, and ljúğa

Icelandic

Etymology

From Old Norse ljúga (“to lie”), from Proto-Germanic *leuganą, from Proto-Indo-European *lewgʰ-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈljuːa/

  Rhymes: -uːa

Verb

ljúga (strong verb, third-person singular past indicative laug, third-person plural past indicative lugu, supine logið)

1. (transitive, intransitive, governs the dative) to lie, to tell lies [about something]
   • Colossians 3:9

     Ljúgið ekki hver að öðrum, því þér hafið afklæðst hinum gamla manni með gjörðum hans.

     Do not lie to each other, since you have taken off your old self with its practices.

   Hún lýgur alltaf að mér.

   She's always lying to me.

   Ertu að ljúga?

   Are you lying?

   Að ljúga til nafns.

   To lie about one's name.

   Hún laug því að honum að hún væri ógift.

   She lied to him about being unmarried.

   Ég er á þrettán bíla. — Þú lýgur því!

   I own thirteen cars. — That's a lie!

   Hann lýgur því að hann eigi bíl.

   He's lying about having a car.

2. (transitive, governs the accusative) to lie to someone, to tell lies to someone

   Stjórnmálamenn hafa logið þig fullan!

   Politicians have filled you with lies!

3. (transitive, governs the dative) to lie about something, to tell lies about something

Conjugation

ljúga — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að ljúga
supine (sagnbót)		logið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		ljúgandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég lýg	við ljúgum	present (nútíð)	ég ljúgi	við ljúgum
	þú lýgur	þið ljúgið		þú ljúgir	þið ljúgið
	hann, hún, það lýgur	þeir, þær, þau ljúga		hann, hún, það ljúgi	þeir, þær, þau ljúgi
past (þátíð)	ég laug	við lugum	past (þátíð)	ég lygi	við lygjum
	þú laugst	þið luguð		þú lygir	þið lygjuð
	hann, hún, það laug	þeir, þær, þau lugu		hann, hún, það lygi	þeir, þær, þau lygju
imperative (boðháttur)	ljúg (þú)	ljúgið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	ljúgðu	ljúgiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

loginn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	loginn	login	logið		lognir	lognar	login
accusative (þolfall)	loginn	logna	logið		logna	lognar	login
dative (þágufall)	lognum	loginni	lognu		lognum	lognum	lognum
genitive (eignarfall)	logins	loginnar	logins		loginna	loginna	loginna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	logni	logna	logna		lognu	lognu	lognu
accusative (þolfall)	logna	lognu	logna		lognu	lognu	lognu
dative (þágufall)	logna	lognu	logna		lognu	lognu	lognu
genitive (eignarfall)	logna	lognu	logna		lognu	lognu	lognu

Derived terms

Derived terms

• ekki á logið (það er ekki á hann logið)
• ljúga að
• ljúga eins og maður er langur til
• ljúga í
• ljúga í eyðurnar
• ljúga í opin augu
• ljúga í skörðin
• ljúga sig út úr
• ljúga til um
• ljúga upp á
• ljúga upp í opið geðið á

Related terms

• lygi
• lygari

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *leuganą. Cognates with Old English lēoġan (Modern English lie), Old Saxon liogan, Dutch liegen, Old High German liogan (German lügen), Gothic 𐌻𐌹𐌿𐌲𐌰𐌽 (liugan). Ultimately from Proto-Indo-European *lewgʰ-. Indo-European cognates include Lithuanian lūgoti.

Verb

ljúga

1. to lie, to tell lies

Conjugation

Conjugation of ljúga — active (strong class 2)

infinitive	ljúga
present participle	ljúgandi
past participle	loginn
indicative	present	past
1st-person singular	lýg	ló, laug
2nd-person singular	lýgr	lótt, laugt
3rd-person singular	lýgr	ló, laug
1st-person plural	ljúgum	lugum
2nd-person plural	ljúgið	luguð
3rd-person plural	ljúga	lugu
subjunctive	present	past
1st-person singular	ljúga	lyga
2nd-person singular	ljúgir	lygir
3rd-person singular	ljúgi	lygi
1st-person plural	ljúgim	lygim
2nd-person plural	ljúgið	lygið
3rd-person plural	ljúgi	lygi
imperative	present
2nd-person singular	ljúg
1st-person plural	ljúgum
2nd-person plural	ljúgið

Conjugation of ljúga — mediopassive (strong class 2)

infinitive	ljúgask
present participle	ljúgandisk
past participle	logizk
indicative	present	past
1st-person singular	ljúgumk	lugumk
2nd-person singular	lýgsk	lózk, laugzk
3rd-person singular	lýgsk	lósk, laugsk
1st-person plural	ljúgumsk	lugumsk
2nd-person plural	ljúgizk	luguzk
3rd-person plural	ljúgask	lugusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	ljúgumk	lygumk
2nd-person singular	ljúgisk	lygisk
3rd-person singular	ljúgisk	lygisk
1st-person plural	ljúgimsk	lygimsk
2nd-person plural	ljúgizk	lygizk
3rd-person plural	ljúgisk	lygisk
imperative	present
2nd-person singular	ljúgsk
1st-person plural	ljúgumsk
2nd-person plural	ljúgizk

Descendants

• Icelandic: ljúga
• Faroese: lúgva, ljúgva
• Norwegian Nynorsk: ljuga, lyga
• Norwegian Bokmål: ljuge, lyge, juge
• Elfdalian: liuoga
• Old Swedish: liūgha
  • Swedish: ljuga
• Old Danish: liughæ, lyffuæ, liffuæ
  • Danish: lyve
    • Norwegian Bokmål: lyve
  • Scanian: ljuğa
• Gutnish: ljauge