lonon
Jump to navigation
Jump to search
See also: Lonon
Old Saxon[edit]
Etymology[edit]
From Proto-West Germanic *launōn.
Verb[edit]
lōnon
- to reward
Conjugation[edit]
Conjugation of lōnon (weak class 2)
infinitive | lōnon | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | lōnon | lōnoda |
2nd person singular | lōnos | lōnodes |
3rd person singular | lōnod | lōnoda |
plural | lōniod | lōnodun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | lōno | lōnodi |
2nd person singular | lōnos | lōnodis |
3rd person singular | lōno | lōnodi |
plural | lōnion | lōnodin |
imperative | present | |
singular | lōno | |
plural | lōniod | |
participle | present | past |
lōnondi | gilōnod, lōnod |
Descendants[edit]
- Low German: lohnen