męczennik

Polish

Etymology

From męczyć +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɛnˈt͡ʂɛn.ɲik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛnɲik
• Syllabification: mę‧czen‧nik

Noun

męczennik m pers (female equivalent męczennica)

1. martyr

Declension

Declension of męczennik

	singular	plural
nominative	męczennik	męczennicy/męczenniki (deprecative)
genitive	męczennika	męczenników
dative	męczennikowi	męczennikom
accusative	męczennika	męczenników
instrumental	męczennikiem	męczennikami
locative	męczenniku	męczennikach
vocative	męczenniku	męczennicy

Related terms

adjective

• męczeński

 

nouns

• męczarnia
• męczeństwo
• męka

 

verbs

• męczyć
• umęczyć
• zamęczyć

 

Further reading

• męczennik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• męczennik in Polish dictionaries at PWN