mennta
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb[edit]
mennta (weak verb, third-person singular past indicative menntaði, supine menntað)
- to educate
Conjugation[edit]
mennta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að mennta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
menntað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
menntandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég mennta | við menntum | present (nútíð) |
ég mennti | við menntum |
| þú menntar | þið menntið | þú menntir | þið menntið | ||
| hann, hún, það menntar | þeir, þær, þau mennta | hann, hún, það mennti | þeir, þær, þau mennti | ||
| past (þátíð) |
ég menntaði | við menntuðum | past (þátíð) |
ég menntaði | við menntuðum |
| þú menntaðir | þið menntuðuð | þú menntaðir | þið menntuðuð | ||
| hann, hún, það menntaði | þeir, þær, þau menntuðu | hann, hún, það menntaði | þeir, þær, þau menntuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
mennta (þú) | menntið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| menntaðu | menntiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að menntast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
menntast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
menntandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég menntast | við menntumst | present (nútíð) |
ég menntist | við menntumst |
| þú menntast | þið menntist | þú menntist | þið menntist | ||
| hann, hún, það menntast | þeir, þær, þau menntast | hann, hún, það menntist | þeir, þær, þau menntist | ||
| past (þátíð) |
ég menntaðist | við menntuðumst | past (þátíð) |
ég menntaðist | við menntuðumst |
| þú menntaðist | þið menntuðust | þú menntaðist | þið menntuðust | ||
| hann, hún, það menntaðist | þeir, þær, þau menntuðust | hann, hún, það menntaðist | þeir, þær, þau menntuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
menntast (þú) | menntist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| menntastu | menntisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
menntaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
menntaður | menntuð | menntað | menntaðir | menntaðar | menntuð | |
| accusative (þolfall) |
menntaðan | menntaða | menntað | menntaða | menntaðar | menntuð | |
| dative (þágufall) |
menntuðum | menntaðri | menntuðu | menntuðum | menntuðum | menntuðum | |
| genitive (eignarfall) |
menntaðs | menntaðrar | menntaðs | menntaðra | menntaðra | menntaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
menntaði | menntaða | menntaða | menntuðu | menntuðu | menntuðu | |
| accusative (þolfall) |
menntaða | menntuðu | menntaða | menntuðu | menntuðu | menntuðu | |
| dative (þágufall) |
menntaða | menntuðu | menntaða | menntuðu | menntuðu | menntuðu | |
| genitive (eignarfall) |
menntaða | menntuðu | menntaða | menntuðu | menntuðu | menntuðu | |
Derived terms[edit]
- menntun f (“education”)
Further reading[edit]
- “mennta” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)