menut
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Old Catalan menut, from Latin minūtus. Doublet of minut.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
menut (feminine menuda, masculine plural menuts, feminine plural menudes)
Noun[edit]
menut m (plural menuts)
- (in the plural) small change
- (in the plural) offal
Noun[edit]
menut m (plural menuts, feminine menuda)
Derived terms[edit]
References[edit]
- “menut” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “menut”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “menut” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “menut” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Old Occitan[edit]
Etymology[edit]
From Latin minūtus. Gallo-Romance cognate with Old French menu.
Adjective[edit]
menut
Descendants[edit]
- Occitan: menut
References[edit]
- Walther von Wartburg (1928–2002) “minūtus”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch (in German), volumes 6/2: Mercatio–Mneme, page 134
Categories:
- Catalan terms inherited from Old Catalan
- Catalan terms derived from Old Catalan
- Catalan terms inherited from Latin
- Catalan terms derived from Latin
- Catalan doublets
- Catalan terms with IPA pronunciation
- Catalan lemmas
- Catalan adjectives
- Catalan nouns
- Catalan countable nouns
- Catalan masculine nouns
- Old Occitan terms inherited from Latin
- Old Occitan terms derived from Latin
- Old Occitan lemmas
- Old Occitan adjectives