meritaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of meritō
Participle[edit]
meritātūrus (feminine meritātūra, neuter meritātūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | meritātūrus | meritātūra | meritātūrum | meritātūrī | meritātūrae | meritātūra | |
Genitive | meritātūrī | meritātūrae | meritātūrī | meritātūrōrum | meritātūrārum | meritātūrōrum | |
Dative | meritātūrō | meritātūrō | meritātūrīs | ||||
Accusative | meritātūrum | meritātūram | meritātūrum | meritātūrōs | meritātūrās | meritātūra | |
Ablative | meritātūrō | meritātūrā | meritātūrō | meritātūrīs | |||
Vocative | meritātūre | meritātūra | meritātūrum | meritātūrī | meritātūrae | meritātūra |