metati

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Participle[edit]

mētātī

  1. inflection of mētātus:
    1. nominative/vocative masculine plural
    2. genitive masculine/neuter singular

Serbo-Croatian[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *metati.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /mětati/
  • Hyphenation: me‧ta‧ti

Verb[edit]

mètati impf (Cyrillic spelling мѐтати)

  1. (transitive, intransitive) to put, place

Conjugation[edit]

Related terms[edit]

Slovene[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Slavic *metati.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

metáti impf

  1. to throw

Inflection[edit]

-Cati -Cjem (AP b)
infinitive metáti
1st singular mẹ́čem
infinitive metáti metat
supine métat
verbal noun metȃnje
participle converb
present metajọ̄č metȃje
past metán
l-participle masculine feminine neuter
singular métał metȃla metálo
dual metála metáli metáli
plural metáli metále metála
present imperative
1st singular mẹ́čem
2nd singular mẹ́češ méči
3rd singular mẹ́če
1st dual mẹ́čeva mečȋva
2nd dual mẹ́četa mečȋta
3rd dual mẹ́četa
1st plural mẹ́čemo mečȋmo
2nd plural mẹ́čete mečȋte
3rd plural mẹ́čejo

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • metati”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran