moker

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: mokër

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From dialectal German Möker (maul hammer). Compare Swedish måkare, Finnish moukari.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈmoː.kər/
  • (file)
  • Hyphenation: mo‧ker
  • Rhymes: -oːkər

Noun[edit]

moker m (plural mokers, diminutive mokertje n)

  1. lump hammer

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Skepi Creole Dutch: moker
  • Lokono: mokoro
  • Caribbean Hindustani: mokro
  • Munsee: móokul
  • Papiamentu: mòkel, mòklo (Aruba), mukel, moker
  • Unami: mòkël

Slovene[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Slavic *mokrъ.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

mọ́kər (comparative bȍlj mọ́kər, superlative nȁjbolj mọ́kər)

  1. wet

Inflection[edit]

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Hard
masculine feminine neuter
nom. sing. moker mokra mokro
singular
masculine feminine neuter
nominative moker ind
mokri def
mokra mokro
genitive mokrega mokre mokrega
dative mokremu mokri mokremu
accusative nominativeinan or
genitive
anim
mokro mokro
locative mokrem mokri mokrem
instrumental mokrim mokro mokrim
dual
masculine feminine neuter
nominative mokra mokri mokri
genitive mokrih mokrih mokrih
dative mokrima mokrima mokrima
accusative mokra mokri mokri
locative mokrih mokrih mokrih
instrumental mokrima mokrima mokrima
plural
masculine feminine neuter
nominative mokri mokre mokra
genitive mokrih mokrih mokrih
dative mokrim mokrim mokrim
accusative mokre mokre mokra
locative mokrih mokrih mokrih
instrumental mokrimi mokrimi mokrimi

Further reading[edit]

  • moker”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran