monosilabic
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French monosyllabique.
Adjective[edit]
monosilabic m or n (feminine singular monosilabică, masculine plural monosilabici, feminine and neuter plural monosilabice)
Declension[edit]
Declension of monosilabic
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | monosilabic | monosilabică | monosilabici | monosilabice | ||
definite | monosilabicul | monosilabica | monosilabicii | monosilabicele | |||
genitive/ dative |
indefinite | monosilabic | monosilabice | monosilabici | monosilabice | ||
definite | monosilabicului | monosilabicei | monosilabicilor | monosilabicelor |