nagnieść

Old Polish

Etymology

From na- +‎ gnieść. First attested in 1437. Compare Old Czech náhňet.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /naɡɲɛːɕt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /naɡɲeɕt͡ɕ/

Verb

nagnieść pf

1. to work, to knead
   • 1874-1891 [1462], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[1], [2], [3]}, volume XXV, page 269:

     Panem formavit nagnyothl

     [Panem formavit nagniotł]

Derived terms

nouns

• nagnieciony chleb

 

Related terms

verbs

• gnieść impf

 

Descendants

• Polish: nagnieść
• Silesian: nagniyś

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “nagnieść”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• Ewa Deptuchowa, Mariusz Frodyma, Katarzyna Jasińska, Magdalena Klapper, Dorota Kołodziej, Mariusz Leńczuk, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, editors (2023), “nagnieść”, in Rozariusze z polskimi glosami. Internetowa baza danych [Dictionaries of Polish glosses, an Internet database] (in Polish), Kraków: Pracownia Języka Staropolskiego Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish nagnieść. By surface analysis, na- +‎ gnieść. Compare Kashubian nagniesc and Russian нагнести́ (nagnestí).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.ɡɲɛɕt͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈna.ɡɲeɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɡɲɛɕt͡ɕ
• Syllabification: na‧gnieść

Verb

nagnieść pf (imperfective nagniatać)

1. (transitive) to squish (to press lightly in some place)

Verb

nagnieść pf

1. (transitive) to knead a lot of something, to work a lot of something
2. (reflexive with się, colloquial) to stay crowded for a long time

Conjugation

Conjugation of nagnieść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nagnieść
future tense	1st	nagniotę			nagnieciemy
	2nd	nagnieciesz			nagnieciecie
	3rd	nagniecie			nagniotą
	impersonal	nagniecie się
past tense	1st	nagniotłem, -(e)m nagniótł	nagniotłam, -(e)m nagniotła	nagniotłom, -(e)m nagniotło	nagnietliśmy, -(e)śmy nagnietli	nagniotłyśmy, -(e)śmy nagniotły
	2nd	nagniotłeś, -(e)ś nagniótł	nagniotłaś, -(e)ś nagniotła	nagniotłoś, -(e)ś nagniotło	nagnietliście, -(e)ście nagnietli	nagniotłyście, -(e)ście nagniotły
	3rd	nagniótł	nagniotła	nagniotło	nagnietli	nagniotły
	impersonal	nagnieciono
conditional	1st	nagniótłbym, bym nagniótł	nagniotłabym, bym nagniotła	nagniotłobym, bym nagniotło	nagnietlibyśmy, byśmy nagnietli	nagniotłybyśmy, byśmy nagniotły
	2nd	nagniótłbyś, byś nagniótł	nagniotłabyś, byś nagniotła	nagniotłobyś, byś nagniotło	nagnietlibyście, byście nagnietli	nagniotłybyście, byście nagniotły
	3rd	nagniótłby, by nagniótł	nagniotłaby, by nagniotła	nagniotłoby, by nagniotło	nagnietliby, by nagnietli	nagniotłyby, by nagniotły
	impersonal	nagnieciono by
imperative	1st	niech nagniotę			nagniećmy
	2nd	nagnieć			nagniećcie
	3rd	niech nagniecie			niech nagniotą
passive adjectival participle		nagnieciony	nagnieciona	nagniecione	nagnieceni	nagniecione
anterior adverbial participle		nagniótłszy
verbal noun		nagniecenie

Further reading

• nagnieść in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “nagnieść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nagnieść”, in Słownik języka polskiego‎^[4]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “nagnieść”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[5]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nagnieść”, in Słownik języka polskiego‎^[6] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 70