narowić

Polish

Etymology

From narów +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈrɔ.vit͡ɕ/
• Rhymes: -ɔvit͡ɕ
• Syllabification: na‧ro‧wić

Verb

narowić impf (perfective znarowić)

1. (transitive) to make restive

   Synonym: komosić

2. (transitive) to make audacious

   Synonym: rozzuchwalać

3. (reflexive with się, of a mount or draught animal) to become restive

   Synonyms: komosić się, narowieć

4. (reflexive with się, of a person) to become audacious

   Synonym: rozzuchwalać się

Conjugation

Conjugation of narowić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		narowić
present tense	1st	narowię			narowimy
	2nd	narowisz			narowicie
	3rd	narowi			narowią
	impersonal	narowi się
past tense	1st	narowiłem, -(e)m narowił	narowiłam, -(e)m narowiła	narowiłom, -(e)m narowiło	narowiliśmy, -(e)śmy narowili	narowiłyśmy, -(e)śmy narowiły
	2nd	narowiłeś, -(e)ś narowił	narowiłaś, -(e)ś narowiła	narowiłoś, -(e)ś narowiło	narowiliście, -(e)ście narowili	narowiłyście, -(e)ście narowiły
	3rd	narowił	narowiła	narowiło	narowili	narowiły
	impersonal	narowiono
future tense	1st	będę narowił, będę narowić	będę narowiła, będę narowić	będę narowiło, będę narowić	będziemy narowili, będziemy narowić	będziemy narowiły, będziemy narowić
	2nd	będziesz narowił, będziesz narowić	będziesz narowiła, będziesz narowić	będziesz narowiło, będziesz narowić	będziecie narowili, będziecie narowić	będziecie narowiły, będziecie narowić
	3rd	będzie narowił, będzie narowić	będzie narowiła, będzie narowić	będzie narowiło, będzie narowić	będą narowili, będą narowić	będą narowiły, będą narowić
	impersonal	będzie narowić się
conditional	1st	narowiłbym, bym narowił	narowiłabym, bym narowiła	narowiłobym, bym narowiło	narowilibyśmy, byśmy narowili	narowiłybyśmy, byśmy narowiły
	2nd	narowiłbyś, byś narowił	narowiłabyś, byś narowiła	narowiłobyś, byś narowiło	narowilibyście, byście narowili	narowiłybyście, byście narowiły
	3rd	narowiłby, by narowił	narowiłaby, by narowiła	narowiłoby, by narowiło	narowiliby, by narowili	narowiłyby, by narowiły
	impersonal	narowiono by
imperative	1st	niech narowię			narówmy
	2nd	narów			narówcie
	3rd	niech narowi			niech narowią
active adjectival participle		narowiący	narowiąca	narowiące	narowiący	narowiące
passive adjectival participle		narowiony	narowiona	narowione	narowieni	narowione
contemporary adverbial participle		narowiąc
verbal noun		narowienie

Related terms

verb

• narowieć impf

 

adjectives

• narowisty
• narowny
• niemrawy

 

noun

• narowistość

 

Further reading

• narowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• narowić in Polish dictionaries at PWN