novicius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From novus +‎ -īcius.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

novīcius (feminine novīcia, neuter novīcium); first/second-declension adjective

  1. new, fresh

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative novīcius novīcia novīcium novīciī novīciae novīcia
Genitive novīciī novīciae novīciī novīciōrum novīciārum novīciōrum
Dative novīciō novīciō novīciīs
Accusative novīcium novīciam novīcium novīciōs novīciās novīcia
Ablative novīciō novīciā novīciō novīciīs
Vocative novīcie novīcia novīcium novīciī novīciae novīcia

Descendants[edit]

  • Catalan: novici
  • French: novice
  • Italian: novizio
  • Occitan: novici
  • Old Galician-Portuguese: noviço (nativized borrowing?)
  • Piedmontese: novissi
  • Spanish: novicio

References[edit]

  • novicius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • novicius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • novicius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.