okulumaĉi

Esperanto

Etymology

From okulo (“eye”) +‎ -um- +‎ -aĉ- +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [okulumˈat͡ʃi]
• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʃi
• Hyphenation: o‧kul‧um‧aĉ‧i

Verb

okulumaĉi (present okulumaĉas, past okulumaĉis, future okulumaĉos, conditional okulumaĉus, volitive okulumaĉu)

1. (transitive) to leer

Conjugation

Conjugation of okulumaĉi present past future singular plural singular plural singular plural tense okulumaĉas okulumaĉis okulumaĉos active participle okulumaĉanta okulumaĉantaj okulumaĉinta okulumaĉintaj okulumaĉonta okulumaĉontaj acc. okulumaĉantan okulumaĉantajn okulumaĉintan okulumaĉintajn okulumaĉontan okulumaĉontajn passive participle okulumaĉata okulumaĉataj okulumaĉita okulumaĉitaj okulumaĉota okulumaĉotaj acc. okulumaĉatan okulumaĉatajn okulumaĉitan okulumaĉitajn okulumaĉotan okulumaĉotajn nominal active participle okulumaĉanto okulumaĉantoj okulumaĉinto okulumaĉintoj okulumaĉonto okulumaĉontoj acc. okulumaĉanton okulumaĉantojn okulumaĉinton okulumaĉintojn okulumaĉonton okulumaĉontojn nominal passive participle okulumaĉato okulumaĉatoj okulumaĉito okulumaĉitoj okulumaĉoto okulumaĉotoj acc. okulumaĉaton okulumaĉatojn okulumaĉiton okulumaĉitojn okulumaĉoton okulumaĉotojn adverbial active participle okulumaĉante okulumaĉinte okulumaĉonte adverbial passive participle okulumaĉate okulumaĉite okulumaĉote infinitive okulumaĉi imperative okulumaĉu conditional okulumaĉus