ongebruikelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

on- +‎ gebruikelijk

Pronunciation[edit]

  • (file)

Adjective[edit]

ongebruikelijk (comparative ongebruikelijker, superlative ongebruikelijkst)

  1. unusual
    Het is ongebruikelijk om sneeuw te zien in deze regio.
    It is unusual to see snow in this region.

Inflection[edit]

Inflection of ongebruikelijk
uninflected ongebruikelijk
inflected ongebruikelijke
comparative ongebruikelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial ongebruikelijk ongebruikelijker het ongebruikelijkst
het ongebruikelijkste
indefinite m./f. sing. ongebruikelijke ongebruikelijkere ongebruikelijkste
n. sing. ongebruikelijk ongebruikelijker ongebruikelijkste
plural ongebruikelijke ongebruikelijkere ongebruikelijkste
definite ongebruikelijke ongebruikelijkere ongebruikelijkste
partitive ongebruikelijks ongebruikelijkers

Antonyms[edit]