ostrzec

Polish

Etymology

From o- +‎ strzec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.stʂɛt͡s/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔstʂɛt͡s
• Syllabification: o‧strzec

Verb

ostrzec pf (imperfective ostrzegać)

1. (transitive) to caution, to warn (to make aware of impending danger)

   Synonym: przestrzec

Conjugation

Conjugation of ostrzec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ostrzec
future tense	1st	ostrzegę			ostrzeżemy
	2nd	ostrzeżesz			ostrzeżecie
	3rd	ostrzeże			ostrzegą
	impersonal	ostrzeże się
past tense	1st	ostrzegłem, -(e)m ostrzegł	ostrzegłam, -(e)m ostrzegła	ostrzegłom, -(e)m ostrzegło	ostrzegliśmy, -(e)śmy ostrzegli	ostrzegłyśmy, -(e)śmy ostrzegły
	2nd	ostrzegłeś, -(e)ś ostrzegł	ostrzegłaś, -(e)ś ostrzegła	ostrzegłoś, -(e)ś ostrzegło	ostrzegliście, -(e)ście ostrzegli	ostrzegłyście, -(e)ście ostrzegły
	3rd	ostrzegł	ostrzegła	ostrzegło	ostrzegli	ostrzegły
	impersonal	ostrzeżono
conditional	1st	ostrzegłbym, bym ostrzegł	ostrzegłabym, bym ostrzegła	ostrzegłobym, bym ostrzegło	ostrzeglibyśmy, byśmy ostrzegli	ostrzegłybyśmy, byśmy ostrzegły
	2nd	ostrzegłbyś, byś ostrzegł	ostrzegłabyś, byś ostrzegła	ostrzegłobyś, byś ostrzegło	ostrzeglibyście, byście ostrzegli	ostrzegłybyście, byście ostrzegły
	3rd	ostrzegłby, by ostrzegł	ostrzegłaby, by ostrzegła	ostrzegłoby, by ostrzegło	ostrzegliby, by ostrzegli	ostrzegłyby, by ostrzegły
	impersonal	ostrzeżono by
imperative	1st	niech ostrzegę			ostrzeżmy
	2nd	ostrzeż			ostrzeżcie
	3rd	niech ostrzeże			niech ostrzegą
passive adjectival participle		ostrzeżony	ostrzeżona	ostrzeżone	ostrzeżeni	ostrzeżone
anterior adverbial participle		ostrzegłszy
verbal noun		ostrzeżenie

Further reading

• ostrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ostrzec in Polish dictionaries at PWN