piiratus
Jump to navigation
Jump to search
Estonian[edit]
Etymology[edit]
From piirama (“to limit”) + -us.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
piiratus (genitive piiratuse, partitive piiratust)
- restrictedness, limitedness; definiteness, finiteness
- lacking of sufficiency
- võimaluste piiratus ― the limitedness of opportunities
- inadequacy; narrow-mindedness
- vaimne piiratus ― lack of mental capacity
- lacking of sufficiency
Declension[edit]
Declension of piiratus (ÕS type 11/harjutus, no gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | piiratus | piiratused | |
accusative | nom. | ||
gen. | piiratuse | ||
genitive | piiratuste | ||
partitive | piiratust | piiratusi | |
illative | piiratusse piiratusesse |
piiratustesse piiratusisse | |
inessive | piiratuses | piiratustes piiratusis | |
elative | piiratusest | piiratustest piiratusist | |
allative | piiratusele | piiratustele piiratusile | |
adessive | piiratusel | piiratustel piiratusil | |
ablative | piiratuselt | piiratustelt piiratusilt | |
translative | piiratuseks | piiratusteks piiratusiks | |
terminative | piiratuseni | piiratusteni | |
essive | piiratusena | piiratustena | |
abessive | piiratuseta | piiratusteta | |
comitative | piiratusega | piiratustega |