pościg

Polish

Etymology

Deverbal from poścignąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.ɕt͡ɕik/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɕt͡ɕik
• Syllabification: po‧ścig
• Homophone: pościk

Noun

pościg m inan

1. pursuit, chase

Declension

Declension of pościg

	singular	plural
nominative	pościg	pościgi
genitive	pościgu	pościgów
dative	pościgowi	pościgom
accusative	pościg	pościgi
instrumental	pościgiem	pościgami
locative	pościgu	pościgach
vocative	pościgu	pościgi

Further reading

• pościg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pościg in Polish dictionaries at PWN